کرونا واقعا رو جهان‌بینی آدم اثر نمیذاره؟ نه با فکر کردن به مریضی ها. بطور مستقیم، اثر ذاتی بیماری :))
+ باید یکیو استخدام کنم مزه غذا رو برام توصیف کنه.
یکی باید عرفان و مولانا و.. رو از جلو دست این جغله بچّه‌هایی که فکر می‌کنند همه چیز از خداست یعنی بد و خوب معنی نداره، اصلا ما خودمون خداییم و مرکز دنیاییم، هر غلطی میشه کرد و هر کی هر کار کرد، نباید کاریش داشته باشیم، جمع کنه.
خوب که نگاه میکنم، بی‌ذوقم برای اومدنت. و شاید دل‌سرد.
و ذوق فراوانی دارم برای ساختن خودم؛ به تنهایی.
+ انقدر همه رو درگیرش دیدم حس کردم منم باید بنویسم درباره‌ش. مسخره‌ست.
دلم خواست آدمی باشم که ساعت ۱۰-۱۱ دیگه قطعا خوابیده و ۱۲ شب بیدار بودن براش عجیب و نامأنوسه، مطالعه قبل خوابش ترک نمیشه، ۶ و ۷ صبح بیدار میشه، ورزش می‌کنه و صبحانه می‌خوره، و همه کاراش رو روی نظم و برنامه‌ریزی مداوم پیش می‌بره.
+ کوچیک که بودم از اینکه خونواده به نظم زمانی و برنامه دقیق مقید بودن، خوشم نمیومد و می‌گفتم خونه مثل پادگانه. خدا زد پس کله‌م و شد این.
به قلّه فکر میکنم. به راهی که برام در نظر گرفتی و مطمئن نیستم که پیداش کرده باشم. به نقشی که دقیق نمی‌دونم چیه. به ظرفیتی که می‌تونه گسترش پیدا کنه؛ قلّه‌ای که می‌تونه بالاتر بره. به اینکه فرصت آزمون و خطا ندارم. که خودمو می‌سپرم به خودت و فقط میرم جلو...
من نمیخوام کسی و چیزی جز تو، توی قلبم اصالت پیدا کنه
نذار شرمنده‌ی خودم شم عزیزجان.
رانندگی با مسیریاب، از مزخرف‌ترین کارهای دنیاست!
نزدیک بود با تریلی هیجده چرخ تصادف کنم :/
من دکتر جلیلی رو دوست دارم. حقیقتا.
-
گویا همتی تو کلاب‌هاوس گفته: "آقاى زاکانی چرا به من توهین می کنید؟ اگر عاقبت من که رییس بانک مرکزی بودم این است با مردم عادی چطور رفتار می کنید؟"
بگذریم که توهین چیه و من چقدر منش زاکانی رو می‌پسندم. ولی این طرز دید هم -اگر بداهه‌گوییِ صرف نبوده باشه- جالبه. پیش‌فرض اینه که هر کی مسئولیتش بالاتر، سرمون جلوش خم‌تر دیگه!
هر روز بیشتر به مامان ایمان میارم.
-
خدایا من عاشق تک‌تک این بنده‌هاتم. عاشق تک‌تکشون. خودمو از چه نعمتی محروم کرده بودم...
-
کمبود دوست هم‌فکر حقیقتا حس میشه.
-
امید امید امید!
یکی باید مدام بزنه پس کله‌مو بگه بابا بحث نکن، برو مشقاتو بنویس
انرژی روانیم محدودتر ازین حرفاست.
-
نذار این کورسوهای امیدم خاموش شن...