و تجربه‌ی مداوم هیاهوی بسیار برای هیچ...
متلاطم بودم اما برگشتن‌ت غمگینم کرد. تجربه‌ی رهاییِ شیرینی بود. عاقل نشدم هنوز؟ مع‌الاسف...
و می‌دونی، که تجربه‌هایی وجود دارند در رابطه با آدم‌ها، به مراتب سخت‌تر از دل‌تنگی.
ما متوجه نیستیم با تجربه حس‌های غلیظ -حتی از نوع ناخوشایند- ، چه یادآوری‌های سنگین و خلسه‌آوری برای آینده‌مون فراهم می‌کنیم... و البته که راه گریز درست ازش تجربه نکردن نیست، اتفاقا همیشه غلیظ زندگی کردنه. و البته که گاهی وقتا از اختیار ما خارجه و باید پیش بیاد...
و می‌دونم که شیش هفت سال دیگه، احتمالا فقط یه ردّ محو مونده از همه این خاطراتِ غلیظ امروز.