.

اولین و دومین و سومین، آرامشه

ببین چطور پیداش میکنی؟ 

.

هیچی به اندازه شنیدن «ناامیدی از رحمت خدا گناه کبیره ست» من رو عمیقا خوشحال و امیدوار نمی‌کنه :)

.

اون حالی که
با نویسنده‌های کتاب‌ها، با خواننده‌های آهنگ‌ها و با شاعرها حتی، احساس بیگانگی می‌کنی. خودتی و خودت برای وصف حالت، و وقتی قلم پیش‌تر از اینها الکن باشه؟