الان: نیمی از من دوست داره به طرز وحشیانهای به خودش آسیب بزنه. به زور خودشو تحمل میکنه، از خودش بیزاره و به خودش بد و بیراه میگه. نیم دیگه، دوست داره خودِ طفلکیشو بغل کنه، اشکاش رو پاک کنه، دستشو بگیره، بلندش کنه و بهش بگه ایرادی نداره، میدونم چقدر اذیت شدی، فدای سرت...
جالب بود متنتون