برون‌گرایی یعنی بها دادن به جامعه/جمع، تعریفِ "خود" در جمع و وابستگی به تایید اون. پس طبیعیه که جامعه هم -که تریبون دستشه- برون‌گرایی رو ارزش بدونه و به درونگرایی دیدی شبیه به اختلالِ نیازمند درمان داشته باشه.
سایه ||
این دقیقا سوال من بود. و یبار از دوستام پرسیدم فارغ از چیزی که هستن، دوست داشتن درونگرا می بودن یا برونگرا؟ و خب جوابا مشخصه :) قبل تر خیلی سعی میکردم پنهان کنم این جنبه مو :]
الف یاء
ولی فکر کنم برعکس باشه، اقبال! بیشتری به درونگرایی و درونگراها وجود داره!
بهـ نام
موافقم باهات بشخصه اینو تجربه کردم و درک نمیکنم چطور میگن این برعکسه و برام عجیبه!
من به عنوان یک برون گرا کاملا خلاف این رو تجربه کردم و احساس کردم جامعه به درون گرایی به عنوان تشخص، منطقی بودن و ارزشمند بودن نگاه می کنه و به برون گرایی به چشم کودک بودن، عاقل نبودن و بی ارزش بودن نگاه می کنن.